Ádám Bodor

Prozaik węgierski.

Ukończył w Klużu studia teologiczne.

W latach 1952-1954 był więźniem politycznym, przez wiele lat utrzymywał się z pracy fizycznej.

Publikuje od 1960 r. W 1982 przeniósł się na Węgry. Wydał kilka tomów opowiadań, m.in. Plusz-minusz egy nap (Plus minus jeden dzień, 1974), Megérkezés északra (Przybycie na północ, 1978), Milyen is egy hágó (Jaka jest właściwie przełęcz?, 1980), A Zangezur hegység (Góry Zangezur, 1981), Az Eufrátesz Babilonnál (Eufrat pod Babilonem, 1985).

Napisał też powieść Sinistra kőrzet (Okręg Sinistra, 1992; Czarne, Wołowiec 2001), która została przetłumaczona na francuski, niemiecki, norweski i słowacki;
w Polsce ukazała się drukiem w 2001 r. i została ciepło przyjęta przez krytyków, podobnie jak Wizyta arcybiskupa (Az ersek latogatasa), wydana w 2002 r. (Czarne, Wołowiec).

Kilka utworów Bodora doczekało się adaptacji filmowych; autor jest laureatem nagrody im. Józsefa Attili.

W 2002 r. Ádám Bodor otrzymał prestiżową Węgierską Nagrodę Literacką za książkę Zapach więzienia (Czarne, w przygotowaniu, jesień 2003), a w marcu 2003 r. został laureatem Nagrody im. Kossutha (Kossuth-díj), bardzo cenionej na Węgrzech; nagroda ta jest przyznawana wybitnym przedstawicielom nauki, sztuki i literatury za całokształt twórczości.