Abym nie utracił nikogo... w kręgu eschatologii nadziei

Poprzednia książka z zielonej serii pt. Nadzieja w dialogu. Korespondencja z Czytelnikami 1976-2006 spotkała się z życzliwym przyjęciem. Świadczą o tym dalsze listy i omówienia w środkach masowego przekazu. W obecnej książce chciałbym podjąć na nowo i pogłębić niektóre z tematów często powracających w trzydziestoletniej korespondencji z Czytelnikami. Stawiane przez nich pytania i poruszane w listach zagadnienia wydają się szczególnie ważne i aktualne. Dotyczą one przede wszystkim sprawy uniwersalizmu zbawienia. Żyje w ludziach głęboko zakorzenione przekonanie, że wszyscy zostaną w końcu zbawieni – Bóg jest zbyt dobry i miłosierny, aby godził się na istnienie wiecznego piekła dla stworzeń, które obdarza nieskończoną miłością.