70. rocznica śmierci Stanisława Ignacego Witkiewicza
Witkacy – rysownik
Mieszkając w Zakopanem malował głównie tatrzańskie pejzaże. W latach 1904-1909 powstał cykl „Przedwiośnie”, w którym przejawił się wpływ nastrojowego malarstwa okresu Młodej Polski. W latach 1908-1914 wykonał serię rysunków, w których postać ludzką poddał groteskowej deformacji, kreując demoniczne istoty uczestniczące w irrealnych epizodach („Kompozycja figuralna”, 1914). Wybierał do niej technikę rysunku węglem.
W 1924 roku Witkacy powołał do życia Firmę Portretową. Aby się jej poświęcić zrezygnował z innej pracy artystycznej.
Firma miała swój regulamin – artysta mógł wykonać portret w pięciu wersjach A, B, C, D i E. Jedynie wersje A,B oraz E były obiektywnym przedstawieniem modela.
Portrecista dodawał wiele elementów – szale, turbany, oryginalne tła, rośliny, ruiny.
Przy portretowaniu z pomocą przychodziły narkotyki i alkohol. Informacja o portrecie zawiera także dane, pod wpływem jakich substancji artysta tworzył (peyotl, meskalina, etc.).