Złap Pegaza w Krakowie

Jeśli lubicie nieoczywiste wrażenia, warto skorzystać z podpowiedzi i wyruszyć w trasę. Można iść jednym szlakiem, można też zbaczać z wybranej drogi, zwłaszcza gdy szlaki się przecinają. Większość miejsc można odwiedzić pieszo. Jednak w kilku przypadkach konieczne będzie skorzystanie z komunikacji miejskiej albo roweru.

Miejsca wytypowali krakowscy pisarze: Wit Szostak, Jerzy Franczak, Adam Miklasz, mieszkający pod Wawelem tłumacze – obcokrajowcy: Silvia Bruni i Lynn Suh oraz słuchacze Radia Kraków, którzy zagłosowali w plebiscycie.

Osobną trasę ”sentymentalną” stworzyły osoby od dawna żyjące w Krakowie. Znalazły się na niej miejsca, które mimo przemian trwają, jak Księgarnia ”Pod Globusem”, Stary Kleparz, pomnik psa Dżoka, istniejący od przed wojny antykwariat przy ul. św. Jana (naprzeciwko kultowej kawiarni ”Rio”).

Spółdzielnia ”Ogniwo” znajduje się na pierwszym piętrze kamienicy przy ul. Paulińskiej 28. Dwie sale mieszczą księgarnio-kawiarnię i kino. Przed wojną w budynku znajdowała się żydowska łaźnia publiczna.

Na siedmiu trasach wędrówki znalazło się w sumie 35 punktów, niektóre dość zaskakujące, np. wśród kilku propozycji Adama Miklasza jest czołg na os. Górali i Park Ratuszowy w Nowej Hucie, dzielnicy, w której ratusza nigdy nie było. Jerzy Franczak wskazał m.in. huśtawkę Gombrowicza w Podgórzu i fort św. Benedykta na Wzgórzu Lasoty.

_Lynn Suh - pisarz i tłumacz z Boston, mieszkający Krakowie. Polską poezję poznał w czasie studiów na uniwersytecie w Berkeley. Przyjechał do Polski, by poznać miejsce, które inspirowało Miłosza, Szymborską, Herberta. I został. _

Amerykanin Lynn Suh - dający poetyckie natchnienie buk na Plantach. Wit Szostak wybrał m.in. Drogę Krzyżową autorstwa Jerzego Nowosielskiego w kościele na Azorach, witraże w Pawilonie Wyspiańskiego i skrzyżowanie ulic Bożego Ciała z Miodową, opisane w opowiadaniu ”Sarni Braciszek” Leo Lipskiego.

Każdy z punktów jest szczegółowo i od serca opisany.

_Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka, ul. Nadwiślańska 2/4. _

Dlaczego?

Bo to najciekawszy obiekt architektoniczny, jaki powstał w Krakowie w ostatnich latach. Bo to przykład, jak można w żywy sposób upamiętniać i dokumentować ludzi ważnych dla polskiej kultury, literatury i teatru. Bo z tego miejsca rozciąga się wspaniała panorama położonego po drugiej stronie Wisły Kazimierza

Z kim?

Samotnie lub z przyjaciółmi. Można też odwiedzić miejsce z przypadkowo spotkanymi ludźmi, byleby tylko wiedzieli, kim był Kantor. Tłumaczenie tego od podstaw może zepsuć pobyt w Centrum Kantora.

Co robić?

Można obejrzeć ekspozycję, przedstawiającą m.in. scenografię i rekwizyty do spektakli Kantora. To cenne, zważywszy na to, jak ulotny jest teatr: spektakle umierają, możliwość zobaczenia sceny, gdzie się rozgrywały, pozwala choć na moment poczuć ich atmosferę.

Nagroda

Zawiedzionych, że spektakli Kantora nie da się już zobaczyć na żywo, może w jakimś stopniu pocieszyć fakt, że w sklepie Cricoteki są płyty DVD z zapisem najważniejszych przedstawień.

Antykwariat na trasie ”senstymentalnej”.

Słuchacze Radia Kraków wskazali między innymi niedzielny kiermasz książek pod Halą Grzegórzecką i ”Gołębnik” – serce krakowskiej polonistyki.

Jeśli aplikacja się spodoba, zostanie poszerzona o kolejne punkty oraz przetłumaczona na języki obce i przystosowana do innych systemów operacyjnych. Pod adresem https://play.google.com/store można bezpłatnie pobrać aplikację mobilną (na Androida)

Projekt realizowany jest przez fundację Bookowy Dom, a dofinansowany został ze środków Gminy Miejskiej Kraków.