Zamojszczyzna 1944-1959 2

Nagle usłyszałem, jak któraś z sióstr krzyknęła: "Nasi chłopcy idą!". Rzuciłem wszystko i wybiegłem na ulicę przed szpital. Od strony Błonia w dwuszeregu szło dwudziestu kilku uzbrojonych młodych chłopaków w mundurach z czerwonymi szalikami na szyjach, z biało-czerwonymi opaskami na lewym ramieniu. Ludzi ogarnął szał. Krzyczeli, płakali, rzucali kwiaty... Tak silnych wzruszeń nie doznawałem jeszcze nigdy w życiu.