Snoopy i sprawy życiowe

Snoopy, sympatyczny pies rasy beagle, urodził się w Ameryce w 1950 roku. Wówczas to Charles M. Schulz zaczął rysowanie najsłynniejszego i najbardziej oryginalnego komiksu wszech czasów. Najsłynniejszego - bo w ciągu 50 lat pojawił się w ponad 2300 gazetach i 1400 książkach, nieomal na całym świecie. Najbardziej oryginalnego - bo pozbawionego typowej dla komiksów epickości: zamiast akcji mamy tu do czynienia z opartą na wnikliwej obserwacji, ogromnej wrażliwości i wyobraźni powiastką filozoficzną.

Dzieło Schulza doczekało się wielu interpretacji: filozoficznych, psychologicznych, socjologicznych, a nawet religijnych. Wynika z tego, że jest ono traktowane jako należące do kultury wysokiej, do całkiem poważnej literatury i sztuki. Być może dlatego, że bohaterowie Schulza - ze Snoopym na czele - zostali skonstruowani według pradawnego literackiego wzorca, czyli toposu, zwanego puer senex. Polegał on, w skrócie mówiąc, na idealnej równowadze między starością (z jej mądrością i doświadczeniem) a młodością (z jej ciekawością świata, umiejętnością dziwienia się i pewną naiwnością). To jest mieszanka dobrze znana czytelnikom literatury, która - choć pisana dla dzieci - wciąga także dorosłych.