Popioły

Utwór ten jest arcydziełem naszej literatury. Nie w pełni dla innych dostępnym. Wszak nasz narodowy los nie jest innym wspólny. To nasza baśń i nasze popioły. Choś czytając dzieło dzisiaj - mam wrażenie, że pokazuje ono nie tylko przełom wieków XVIII i XIX, lecz że sam autor jest jakby z owego przełomu. To utwór wyrosły z rozkładu polskiej kultury szlacheckiej. Jest dlań epitafium i nagrobkiem, usypanym z popiołów. Różnorodnych popiołów: uczuć, mitów, legend, wyobrażeń narodowych, wiary, nadziei i entuzjazmu. A także - z popiołów człowieczych i struktur społecznych.