Łysek z pokładu Idy

"Łysek przez chwilę wciągał w nozdrza zapach kopalni, potem pogrzebał kopytem, a kiedy Kubok zdjął mu z oczu szmatę, obejrzał się zdziwiony. - Piękny koniczek! Szkoda go do kopalni! - rzekł drugi i poklepał Łyska po karku.
- On tu albo oślepnie, albo też niezadługo zdechnie. A szkoda by go było.
- A pewnie! Koń długo nie wytrzyma w kopalni. To nie człowiek...
- Tak, tak!... Człowiek wytrzyma, ale koń ni!"
Fragment powieści.

Lektura dla klasy V szkoły podstawowej.