Łysa śpiewaczka. Lekcja. Krzesła

Nieprzemijająca świeżość myśli autora i jego moc chwytania za trzewia wynika po części ze swoistej formy jego dzieł, w których manifestuje się zarówno jego nieokiełznane poczucie humoru, jak i skłonność do nihilizmu. Bohaterowie jego komedii, nieograniczeni wymogami tradycyjnej narracji, dryfują po obrzeżach ustanowionych porządków i obnażają ich kruchość i iluzoryczność.