Jak zostałam wiedźmą

Zła wiedźma żywi się dziećmi, ale tylko niegrzecznymi. Niedobre dzieci to te, które uważają, że najważniejsze są słodycze i gadżety. Dobre dzieci potrafią się bawić, niegrzeczne – tylko kalkulować. W ręce wiedźmy wpada jednak dziewczynka krystalicznie dobra, sympatyczna i pomocna. Wiedźma chce i może ją zjeść, ale pod warunkiem, że wymiesza się ją z dzieckiem naprawdę zepsutym i niesfornym. Czarownica namawia dziewczynkę, by znalazła takiego chłopca. Gdy ta broni się przed poszukiwaniami, wiedźma używa cudownego preparatu zamieniającego myśli. W ten sposób dziecko staje się niemal tak okrutne jak wiedźma, a wiedźma niewinna jak dziewczynka z dobrego domu.

Jak zostałam wiedźmą Doroty Masłowskiej to rymowana opowieść o dobru i złu. Autorka przełomowej Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną tym razem pisze o wojnie, jaką toczymy ze złem, światem i sobą samym. Opowiada się po stronie idealnego świata, chociaż nie ma złudzeń, że każdy - nawet bardzo grzeczna dziewczynka – musi w końcu dotknąć Zła.

Piękne ilustracje książki zachęcą młodszych czytelników do lektury, ale starsi odbiorcy nie będą się nudzić. Autorka pokazuje upadek współczesnej kultury masowej, w której zagubiła się duchowość, a przeszczepiane bezrefleksyjnie zachodnie święta przysparzają więcej kłopotów niż radości.

Ta książka to solidna podstawa do rozmowy między dziećmi i rodzicami o priorytetach i wartościach.