Historia literatury polskiej w rozmowach

Popularność wywiadów-rzek z pisarzami wynika z atrakcyjności gatunku: zderzenia osobistego punktu widzenia pisarza ze spojrzeniem rozmówcy, dramaturgii rodzących się między nimi sporów, możliwości poznania prywatnych poglądów artysty na sztukę i historię, literackie hierarchie. Przede wszystkim zaś wynika z coraz rzadszej umiejętności prowadzenia rozmowy. Mistrzem tej sztuki jest Stanisław Bereś, historyk literatury.
Książka jest zbiorem rozmów z najwybitniejszymi polskimi pisarzami, zarówno z "klasykami" literatury (Miłoszem, Różewiczem, Lemem, Brandysem), znakomitymi pisarzami pokolenia starszego (Kapuściński, Grynberg), także tymi ostatnio nieco zapomnianymi (Terlecki), jak też najciekawszymi autorami ostatnich lat (Stasiukiem, Kruszyńskim, Gretkowską, Tokarczuk), pisarzami jeszcze mało znanymi (Baczak, Dichter), przedstawicielami różnych konwencji literackich. Bereś potrafi sprawić, że każdy z nich staje się otwarty i dostępny, nie ujmując im przy tym wielkości, wyjątkowości czy nawet wyniosłości. Ta szczerość i spontaniczność sprawia, że czytelnik uzyskuje wiedzę, której nie zdobyłby w inny sposób. Tak bogatego i sugestywnego portretu twórcy nie da hasło słownikowe, najobszerniejszy biogram, ani nawet autobiografia.
Rozmowy prowadzone przez Beresia charakteryzuje literacka swada, dziennikarska dociekliwość i pasja polemiczna. Jego książka jest porywającą, utrwaloną w żywym języku, syntezą tego, co w naszej literaturze klasyczne, i tego, co w niej nowe i twórcze.