Najnowszy projekt teatralny Chorei to rozpisanie myśli poety na przestrzeń sceny. Precyzyjne poetyckie konstrukcje zostają rozłożone na części. Taki zabieg prowadzi do odsłonięcia ich elementarnych, żywych znaczeń oraz do wydobycia autentycznej siły słów. Fragmenty tekstów Zbigniewa Herberta składane są w nowe związki.
Trzy źródłowe środki teatralne – słowo, ruch i muzyka – budują rządzącą się własnymi prawami rzeczywistość sceniczną. Tworzą nierozerwalną jednię Nową choreę. Ruch nie ilustruje słowa. Muzyka nie dopowiada treści. Dopiero z ich równoprawnego połączenia rodzi się wielopoziomowy świat przewrotnych znaczeń i fizycznie odczuwalnych napięć. Surrealizm przenikający obrazy sceniczne oddziałuje z jednakową siłą na zmysły, podświadomość i cogito.
Zmierzenie się z ideami Pana C. dokonywane jest w szesnastu rozgrywkach, rozpisanych według zasad przewrotnej metody Cjorei. Gra z myślami poety stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o to co Herbert ma nam do powiedzenia w dzisiejszej rzeczywistości.Stwarza okazję, żeby poeta sam zapytał nas gdzie dziś jesteśmy. Do kogo mówi? Kto go dziś słucha?
reżyseria: Tomasz Rodowicz
muzyka: Tomasz Krzyżanowski, Maciej Maciaszek
choreografia: Chorea
animacje i projekcja: Piotr Wdówka, Jaromir Dziewic
światło i dźwięk: Tomasz Krukowski
współpraca literacka: Joanna Chmielecka
występują:
Dominika Krzyżanowska, Małgorzata Lipczyńska, Julia Jakubowska, Adam Biedrzycki, Hubert Domański, Tomasz Krzyżanowski, Maciej Maciaszek, Sebastian Klim.