Napoleon i początki współczesnej egiptologii
Nowożytne badania historii starożytnego Egiptu wiele zawdzięczają Napoleonowi i jego polityczno-wojskowej ekspansji. Wyruszając w 1798 r. z ekspedycją do Egiptu, wódz zabrał ze sobą grupę naukowców, którzy dokonali szeregu odkryć dotyczących najstarszych dziejów tego kraju, oraz opisali i uwiecznili na ilustracjach liczne zabytki kultury, monumentalne ruiny i grobowce. Francuzi odnaleźli również tzw. "kamień z Rosetty", który w latach 20. XIX w. przyczynił się do odczytania staroegipskiego pisma hieroglificznego. Tego, uznawanego za epokowe, odkrycia dokonał językoznawca i poliglota Jean-François Champollion (1790-1832). Możliwość zrozumienia starożytnych inskrypcji pozwoliła na głębsze poznawanie dziejów i kultury Egiptu.
Dała także kolejny impuls do rozwoju archeologii. Za prekursora opracowania jej nowoczesnych metod uchodzi brytyjski badacz William Flinders Petrie (1853-1942). Prowadził wykopaliska na najważniejszych stanowiskach (m.in. Giza, Sakkara, Abydos, Amarna), drobiazgowo i starannie analizując i opisując wszystkie znajdowane przedmioty. Za jego nowatorskie osiągnięcie uznano powiązanie stylów ceramiki z okresami dziejów Egiptu.