Georges Bataille

Filozof, prozaik, eseista i poeta francuski.
Od 1922 archiwista w Bibliotece Narodowej w Paryżu; pracę tę musiał porzucić dwadzieścia lat później z powodu choroby płuc. W okresie młodzieńczym nawrócił się na katolicyzm, z którym wkrótce zerwał. Nawiązał kontakt z surrealistami. Kierował pismem "Documents" (1929-1931), po jego likwidacji wstąpił do Demokretycznego Koła Komunistycznego, skupiającego przede wszystkim byłych komunistów. W 1946 założył pismo "Critique", obecnie jedno z czołowych francuskich pism literackich. W przypadku Bataille'a podziały gatunkowe tracą sens: w każdym ze swoich utworów jest jednocześnie filozofem - w tym znaczeniu, co Kierkegaard czy Nietzsche - poetą i prozaikiem. Autor poszukiwał sacrum, ale jego metoda była "zaprzeczeniem wzniosłych ideałów, zbawienia i wszelkiego mistycyzmu". Jego sacrum było areligijne i ateistyczne: chciał je osiągnąć poprzez "doświadczenie wewnętrzne" wolne od jakichkolwiek związków z religią.
Wedle francuskiego filozofa literatura miała być prowokacją, gwałtem, poszukiwaniem człowieka pełnego, podróżą do kresu, gdzie "język zostałby zastąpiony przemocą ciszy".