Dyplomacja polska w I wojnie światowej

W najnowszym opracowaniu autor na podstawie wnikliwych badań źródeł i studiów literatury przedmiotu ukazuje zarówno formowanie się struktur dyplomacji polskiej i resortu spraw zagranicznych II Rzeczypospolitej, jak i sylwetki ludzi – często wybitnych, pełnych energii, wielostronnie wykształconych – którzy z pasją się w tę pracę zaangażowali. To dzięki nim na nowo zaistniała polska polityka zagraniczna – prowadzona najpierw przez naród pozbawiony własnego państwa i dążący do jego przywrócenia, później przez raczkujące państwo.

Przedmiotem rozważań autora jest droga od akcji zagranicznej Naczelnego Komitetu Narodowego do Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie i własnej reprezentacji na konferencji pokojowej w Paryżu – zakorzenienie polskiej służby zagranicznej w „państwowotwórczych” pracach Naczelnego Komitetu Narodowego, Tymczasowej Rady Stanu, Rady Regencyjnej i paryskiego Komitetu Narodowego Polskiego.

Niewątpliwą wartość książki stanowią archiwalne zdjęcia i ilustracje oraz skany dokumentów państwowych i gazet. Oprócz indeksu nazwisk i bogatej bibliografii publikacja zawiera dwa aneksy: spis pracowników MSZ z podziałem na funkcje i wydziały ze stycznia 1919 roku, a także o rok późniejszą listę przedstawicielstw dyplomatycznych RP.