Barbara Labuda

Romanistka, doktor nauk humanistycznych. Od 1973 roku pracowała naukowo na Uniwersytecie Wrocławskim. W roku 1981 pozbawiona pracy z powodów politycznych. Od końca lat sześćdziesiątych związana z opozycją demokratyczną. Współpracowała z "KOR" i aktywnie działała w NSZZ "Solidarność". W stanie wojennym współzałożycielka konspiracyjnych struktur "Solidarności", członkini podziemnych władz "Solidarności" - TKK. W październiku 1982 roku za swą polityczną działalność aresztowana i skazana na półtora roku więzienia; zwolniona na podstawie amnestii dla więźniów politycznych w lipcu 1983 roku. Posłanka Sejmu RP X kadencji z listy "Solidarności", współzałożycielka Ruchu Obywatelskiego - Akcja Demokratyczna (1990 r.), przekształconego w Unię Demokratyczną, a następnie w Unię Wolności. Posłanka Sejmu I i II kadencji (1989-1997); założycielka i długoletnia przewodnicząca Parlamentarnej Grupy Kobiet, członkini sejmowych komisji: Kultury i Środków Przekazu oraz Spraw Zagranicznych. W 1995 roku z powodu różnic politycznych
usunięta z Klubu parlamentarnego Unii Wolności, a w październiku tego samego roku zrezygnowała z członkostwa w tej partii. Swoją pracę parlamentarną poświęcała obronie wolności światopoglądowej, praw kobiet, mniejszości religijnych i narodowościowych, obronie grup dyskryminowanych, przeciwdziałaniu agresji - szczególnie przemocy w rodzinie, przeciwdziałaniu narkomanii. Przyczyniła się także do rozwoju w Polsce ruchu non profit i wolontariatu.
Od 1996 roku pełni funkcję ministra w Kancelarii Prezydenta RP. Kieruje Biurem do Spraw Społecznych, Kultury i Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi, zajmującym się m. in. analizą systemowych rozwiązań w zakresie polityki społecznej państwa (reformy: edukacji, opieki zdrowotnej, pomocy społecznej), problematyką poszanowania praw człowieka, w szczególności zaś praw dzieci, młodzieży i kobiet, przeciwdziałania bezrobociu i patologiom społecznym, wielokulturowością, a także sprawami kultury polskiej i jej promocją poza granicami kraju.