Krzysztof Michalski

Krzysztofowi Michalskiemu bliskie były myśli nieżyjących wielkich postaci – papieża Jana Pawła II, księdza Józefa Tischnera (z którym się przyjaźnił) oraz profesora Leszka Kołakowskiego. Jako filozof i tłumacz zajmował się zawodowo w dużym stopniu współczesną myślą filozoficzną oraz znanymi nazwiskami z przeszłości.

Krzysztof Michalski – życiorys

Urodzony w Warszawie, a zmarły w Wiedniu na nowotwór, Krzysztof Jerzy Michalski należał do czołówki najwybitniejszych filozofów w Polsce. Był uczniem m.in. Leszka Kołakowskiego oraz Jana Patockiego. Jego myśl dotykała fenomenologii, hermeneutyki, polityki i aksjologii jednocześnie. A wszystko zaczęło się od filozofii na Uniwersytecie Warszawskim (rocznik 1969). Po obronie pracy doktorskiej Krzysztof Michalski zaczął pracować w tamtejszym Instytucie Filozofii. Habilitował się w 1986 roku, od 1994 był profesorem na UW i kierował tamtejszą katedrą oraz w Bostonie. Krzysztof Michalski współtworzył prestiżowy, typowo badawczy, wiedeński Instytut Nauk o Człowieku, którego rektorem został. Ponadto organizował mnóstwo konferencji i sympozjów, jeździł na stypendia, zasiadał w jury istotnych organizacji międzynarodowych.

Krzysztof Michalski – książki

Od lat 70. ubiegłego wieku możemy znaleźć w polskich księgarniach publikacje Krzysztofa Michalskiego, zarówno monografie, jak i eseje. Ukazywały się one przez przeszło trzy dekady przede wszystkim nakładem Kurhaus Publishing czy Znak Społeczny Instytut Wydawniczy Sp. z o.o. Filozof przybliżał nam nie tylko współczesną myśl filozoficzną, głównie niemieckojęzyczną, ale również poglądy Martina Heideggera, Fryderyka Nietzschego oraz Hansa-Georga Gadamera. W świecie naukowym uchodził za prekursora w wielu dziedzinach badań w naszym kraju. Profesor Krzysztof Michalski pisywał także liczne artykuły do prasy branżowej, jego dzieła przetłumaczono na szereg języków i opublikowano również poza Europą.

Krzysztof Michalski – nagrody

Profesor Krzysztof Michalski był laureatem znaczących wyróżnień oraz nagród. Miał na koncie przede wszystkim Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski i francuski Krzyż Oficerski Narodowego Orderu Zasługi, a już pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski – w kilka dni po jego odejściu wyróżnienie przyznał ówczesny prezydent kraju, Bronisław Komorowski.