Bolesław Prus

Polski pisarz i publicysta. Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy w dziejach, czołowy przedstawiciel polskiego pozytywizmu.

Bardzo wcześnie stracił rodziców, wychował się u krewnych w Puławach, Lublinie, Siedlcach i Kielcach. Wziął udział w powstaniu styczniowym, był ranny, znalazł się w więzieniu w Lublinie, gdzie po zwolnieniu zdał maturę i przez dwa lata studiował na wydziale matematyczno-fizycznym Szkoły Głównej. Po przerwaniu nauki pracował jako robotnik w fabryce. Pracował także jako dziennikarz - związany był z "Niwą" i "Opiekunem Domowym". Od 1874 drukował stałe felietony w "Kurierze Warszawskim" - słynne "Kroniki". Zadebiutował w 1874, humoreską Kłopoty babuni. Zmarł 19 maja 1912 roku, a jego pogrzeb stał się narodową manifestacją.

Badacze i znawcy epoki pozytywistycznej są zgodni co do tego, że Prus wyznaczył drogi rozwojowe w literaturze polskiej, inspirował społecznikowskie zainteresowania wielu pisarzy, między innymi Żeromskiego, wpłynął na Reymonta oraz Marię Dąbrowską.

Jego racjonalizm, utylitaryzm, kult nauki i pasja czynią z Prusa patrona wielu poczynań praktycznych oraz samego sposobu myślenia o problemach społecznych.

Autor pierwszej w literaturze polskiej powieści naturalistycznej Placówka (1886). Twórca wybitnych powieści uznawanych za największe osiągnięcia polskiej prozy: Lalka (1887-89), Emancypantki (1890-93), Faraon (1895-96) - pierwotnie drukowanych w odcinkach w "Kurierze Codziennym".