Michaił Jurowski
Urodzony w Moskwie w 1945 roku. Michaił Jurowski jest synem kompozytora Władimira Jurowskiego i wnukiem dyrygenta Davida Blocka. Jego synowie, Władimir i Dmitrij, również są znanymi na świecie dyrygentami.
Urodzony w Moskwie w 1945 roku. Michaił Jurowski jest synem kompozytora Władimira Jurowskiego i wnukiem dyrygenta Davida Blocka. Jego synowie, Władimir i Dmitrij, również są znanymi na świecie dyrygentami.
Michaił Jurowski dorastał wśród cenionych na arenie międzynarodowej artystów z byłego Związku Radzieckiego, takich jak D. Ojstrach, M. Rostropowicz, P. Kogan, E. Gilels oraz A. Chaczaturian. Bliskim przyjacielem rodziny był Dmitrij Szostakowicz, z którym Michaił nie tylko często miał okazję rozmawiać, ale również grywał z nim na fortepianie utwory na cztery ręce. Takie doświadczenia miały ogromny wpływ na młodego muzyka i nie dziwi fakt, że Michaił Jurowski uznawany jest obecnie za jednego z czołowych interpretatorów muzyki Szostakowicza. W 2012 roku Jurowski został uhonorowany trzecią Międzynarodową Nagrodą im. Szostakowicza przyznawaną przez Fundację im. Szostakowicza w Gohrisch.
Michaił Jurowski kształcił się w Konserwatorium Moskiewskim, gdzie studiował dyrygenturę u Leo Ginsburga i muzykologię u Aleksieja Kandinsky’ego. W trakcie studiów asystował Giennadijowi Rożdiestwienskiemu w Moskiewskiej Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Radia i Telewizji. Mieszkając jeszcze w Rosji kierował Moskiewskim Teatrem Muzycznym imienia Stanisławskiego i Niemirowicza-Danczenki, a w ostatnich latach pobytu w Związku Radzieckim często dyrygował w Teatrze Bolszoj.
Od 1978 roku był gościnnym dyrygentem w Komische Oper Berlin. W 1989 roku opuścił z rodziną Związek Radziecki i otrzymał posadę w Semperoper w Dreźnie. Jurowski pełnił również funkcję dyrektora muzycznego i głównego dyrygenta orkiestry Nordwestdeutsche Philharmonie, głównego dyrygenta w Operze Lipskiej i orkiestry WDR Rundfunkorchester w Kolonii oraz głównego dyrygenta gościnnego Orkiestry Tonkünstler w Dolnej Austrii.
Jako dyrygent gościnny prowadził również koncerty Orkiestry Symfonicznej Radia Berlin, Orkiestry Gewandhaus w Lipsku, Filharmonii Drezdeńskiej i Staatskapelle Dresden, Orkiestry Filharmonicznej w Oslo i Orkiestry Filharmonicznej w Bergen, Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música, jak również Orkiestry Symfonicznej w São Paulo i Orkiestry Symfonicznej Stavanger. Ponadto przynajmniej dwa razy w roku współpracuje z Orkiestrą Symfoniczną w Norrköping.
W ostatnim czasie na szczególną uwagę zasługują debiuty z orkiestrami filharmonicznymi w Londynie, Warszawie i Petersburgu. Jurowski dyrygował również Dresden Staatskapelle podczas Międzynarodowego Festiwalu im. Szostakowicza w Gohrisch, orkiestrą Orquesta Sinfónica de Galicia, Orkiestrą Filharmoniczną w Lubece, noworocznymi koncertami w Filharmonii Drezdeńskiej, orkiestrą Tonkünstler w Dolnej Austrii, Norweską Orkiestrą Operową oraz Orkiestrą Filharmoniczną w Monte Carlo, łącząc te funkcje z regularnymi, cotygodniowymi występami gościnnymi w orkiestrach symfonicznych w Norrköping i Stavanger oraz przy wznowionych, cieszących się dużym uznaniem przedstawieniach Romea i Julii w Operze w Zurychu.
W sezonie 2014/2015 Michaił Jurowski wrócił do Teatru Bolszoj, aby dyrygować przedstawieniami Ognisty Anioł i Dama Pikowa oraz poprowadzić Narodową Akademicką Orkiestrę Symfoniczną podczas koncertu upamiętniającego Viktora Sedova. Uczestniczy również w wielu wydarzeniach baletowych i operowych, takich jak Eugeniusz Oniegin w Grand Théâtre de Genève, Carska narzeczona w Cité de la Musique w Paryżu oraz Romeo i Julia w Opernhaus Zürich. Po raz kolejny wystąpi jako dyrygent orkiestry filharmonicznej w Petersburgu, Orkiestry Filharmonii im. L. Janáčka w Ostrawie, Orquestra Sinfonica do Porto, podczas koncertów noworocznych w Operze Flandryjskiej, Tyrolskiej Orkiestry Symfonicznej w Innsbrucku, Duńskiej Królewskiej Orkiestry oraz Orquesta Sinfonica de Galicia.
Maestro Jurowski dokonał wielu nagrań radiowych i telewizyjnych w Stuttgarcie, Kolonii, Dreźnie, Oslo, Norrköping, Hanowerze i Berlinie. Na koncie ma również nagrania z L'Orchestre de la Suisse Romande. Koncerty utrwalone na płytach CD obejmują muzykę filmową, dzieła symfoniczne i wokalno-instrumentalne D. Szostakowicza (m.in. opera Gracze), operę Noc wigilijna N. Rimskiego-Korsakowa, jak również utwory orkiestrowe P. Czajkowskiego, S. Prokofiewa, E. N. von Reznička, G. Meyerbeera, F. Lehára, I. Kálmána, O. Nicolaia, T. Rangströma, W. Petersona-Bergera, E. Griega, J. Svendsena, G. Kanczellego i wielu innych kompozytorów.
W roku 1992 i 1996 Jurowski został uhonorowany nagrodą Niemieckich Krytyków Płytowych, zaś w 2001 roku otrzymał, wraz z orkiestrą RSB, nominację do nagrody Grammy za trzy płyty CD z muzyką orkiestrową N. Rimskiego-Korsakowa.