Białe zęby

Londyn. Czterdziestosiedmioletni Archie, człowiek bez ambicji i celu, próbuje popełnić samobójstwo. Truje się spalinami, bo jak mówi: "opuściła go w końcu żona, z którą tak długo był wcale jej nie kochając".

Powoli traci świadomość w zaparkowanym wozie, iskierka życia dogasa. Daje sobie jednak spokój, gdy dowiaduje się, że zatrzymał się w "koszernym miejscu... i jeśli chciałby tu wykitować, musi wykrwawić się na śmierć".

Archie w porę odnajduje sens dalszego istnienia i życie mówi mu tak. Gdzieś, nie wiedzieć czemu, ktoś podjął decyzję, że Archie będzie należał do żywych. Od tej pory o jego losie decyduje, wirująca w powietrzu, rzucana moneta.

Trafia na "Balangę z Okazji Końca Świata 1975", gdzie spotyka Jamajkę Clare Bowden, czarnoskórą piękność, córkę świadków Jehowy. Clara to niemal ideał, posiada jedyną chyba skazę: całkowity brak górnych zębów. Wkrótce pobierają się, mimo iż Archie jest o 28 lat starszy od swojej wybranki. Tylko przez chwilę wydaje im się, że są szczęśliwi, i że wszystko jest w porządku.

Bohaterem książki jest także pięćdziesięcioletni Samad, przyjaciel i towarzysz broni Archiego z frontu ostatniej wojny światowej. Człowiek, który wytrwale walczy ze swoimi słabościami, chcąc w ten sposób, za wszelką cenę zachować religijną i narodową tożsamość. Czy uda się Samadowi zachować swój system wartości? Dlaczego Clara straciła wszystkie przednie zęby i nie jest szczęśliwa z mężem? Czy w końcu Archie odnajdzie sens istnienia?

Cała skomplikowana prawda kryje się na kartach tej bardzo dojrzale i mądrze napisanej książki, obok której nie sposób przejść obojętnie. Wielowątkowość tej debiutanckiej powieści nie przenosi czytelnika w jakiś wyimaginowany, bajkowy świat, ale przybliża najaktualniejszą problematykę współczesności.

Młoda autorka przedstawia wymownie i sugestywnie problemy: tolerancji, asymilacji oraz tożsamości narodowej i religijnej , które po 11 września, nadal są obecne w mediach na całym świecie.