Podtrzymywanie światła

Bohaterką powieści jest Silver, która mieszka z matką w domu wbudowanym w ścianę klifu. Któregoś dnia matka spada i 10-letnia Silver zostaje sierotą – opiekę nad nią przejmuje pan Pew, latarnik. W mrocznym miejscu ekscentryczny i homerycki Pew opowiada jej historie o świecie, którego Silver jeszcze nie zna, o tęsknocie i wydziedziczeniu, o podróżach w czasie i przestrzeni, o namiętności i zdradzie.

Owa fragmentaryczna narracja, przenosząca czytelnika ze Szkocji do Bristolu, Grecji i na Capri, przeplata się z opowieściami o latarnikach, Karolu Darwinie, Robercie Louisie Stevensonie i przede wszystkim o Babelu Darku, pastorze, który miał dwie żony, jedną znienawidzoną, drugą kochaną ponad wszystko. Kiedy latarnia zostaje zautomatyzowana i latarnik staje się w niepotrzebny, Silver, tak jak kiedyś jej nauczyciel Pew, musi znaleźć własną drogę w ciemnościach, do swojej własnej historii i przede wszystkim miłości.

Podtrzymywanie światła to rozbudowana i przepiękna metafora miłości, czasu i życia, w ramach której Winterson powraca do lirycznej intymności swych najwcześniejszych utworów i która jednocześnie stanowi początek jej nowego cyklu powieściowego.