Dzieje grzechu

Początki powieści sięgają jeszcze roku 1904. Autor pracował nad powieścią długo, uzupełniał ją, poprawiał aż do ostatka niemal, gdy wchodziła już pod drukarskie maszyny. Pomysł wciąż mu się zmieniał, rozrastał pod piórem, powlekał się jakby barwą coraz ciemniejszą pod wrażeniem dramatu i klęski rewolucji 1905 roku.
Świat wydawał się potwornym bestiarium, w którym toczy się zajadła walka, a każde dobro i świętość skazane są na nieustanne zniszczenie. W wydaniu książkowym Dzieje grzechu ukazały się dopiero w roku 1908. Powieść o samozniszczeniu i podeptaniu piękna w jego objawieniu się najbardziej wysublimowanym przez zło i okrucieństwo zakorzenione w naturze i w człowieku stała się wydarzeniem, wstrząsem, sensacją i skandalem. Odezwały się głosy zdumienia i zaskoczenia, powieść w pierwszym czytelniczym odbiorze wydała się wyrazem niezrozumiałej dewiacji znakomitego talentu, zabrnięciem w bezdroża, które wiodą donikąd.