Jerzy Błażej Bauer

Jerzy Błażej Bauer – urodził się 3 lutego 1925 r. w Ostrowi Mazowieckiej, w rodzinie o bogatych tradycjach patriotycznych. W latach młodzieńczych aktywny członek Związku Harcerstwa Polskiego. W 1939 r. czynnie uczestniczył w Wojennym Pogotowiu Harcerzy. W okresie okupacji niemieckiej przez trzy lata pracował jako robotnik przymusowy na kolei. Jednocześnie uczestniczył w konspiracyjnej działalności Armii Krajowej. Walczył w oddziale partyzanckim 8 kompanii III batalionu 13 pułku piechoty AK w Obwodzie „Opocznik” (pod pseudonimami „Ryś” i „Tobruk”) na terenie Puszczy Białej. W 1944 r. podczas akcji „Burza” uczestniczył w bitwach z Niemcami pod Jarząbką i Pecynką. 14 września 1944 r. został wcielony do II Armii Wojska Polskiego i brał udział w wyzwalaniu południowo-zachodnich ziem Polski.

Służbę w wojsku polskim zakończył w grudniu 1946 r. w marynarce wojennej. Po powrocie z wojska osiadł w Ełku, w 1952 r. ożenił się z Jadwigą, z domu Loncik, również harcerką, a także działaczką społeczną na rzecz młodzieży. W 1972 r. uzyskał dyplom magistra ekonomii w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (dzisiejsza Szkoła Główna Handlowa).

Przez 27 lat pracował na stanowiskach kierowniczych. Na emeryturę przeszedł w 1990 r. Jest kombatantem II wojny światowej. Tytuł weterana został mu nadany patentem Prezesa Rady Ministrów nr 2316 w 1999 r. Aktualnie jako kombatant posiada stopień porucznika Wojska Polskiego.

"Strzępy niewygasłej pamięci" są świadectwem wojennych przeżyć autora, jego przyjaciół i bliskich oraz próbą ocalenia wspomnień od zapomnienia.