Cormac McCarthy

Cormac McCarthy, pisarz amerykański, autor 10 powieści, laureat nagrody Pulitzera, często nazywany następcą Williama Faulknera.

Charles Joseph McCarthy, Jr przyszedł na świat 20 lipca 1933 roku w Providence, w stanie Rhode Island.

Cormac uczęszczał do katolickiego liceum ogólnokształcącego, a później studiował na uniwersytecie w Tennessee. W 1953 roku McCarthy zaciągnął się do US Air Force. W armii służył 4 lata, w tym dwa stacjonując na Alasce.

W latach 1957-59 McCarthy powrócił na uniwersytet, gdzie opublikował dwa opowiadania zatytułowane A Drowning Incident i Wake for Susan w studenckim magazynie literackim, The Phoenix.

Po raz kolejny McCarthy zdecydował się porzucić uniwersytet, tym razem na dobre. Pojechał do Chicago, gdzie próbował swoich sił jako mechanik. W tym samym czasie pracował nad swoją pierwszą powieścią.

Jeszcze przed wydaniem swojej pierwszej powieści The Orchard Keeper McCarthy otrzymał od Amerykańskiej Akademi Sztuki i Literatury stypednium. W 1965 roku pisarz opuścił Stany Zjednoczone na liniowcu Sylvania.

Jego druga książka Outer Dark została wydana przez Random House w 1968 roku. Recenzje, podobnie jak w przypadku The Orchard Keeper, były pozytywne.

Kolejna książka Child of God została opublikowana w 1973 roku. Inspiracją do jej napisania były dla McCarthy’ego prawdziwe wydarzenia w Sevier County. Książka budziła mieszane uczucia, głosy pełne pogardy dla tej pozycji przeplatały się z pochwalnymi recenzjami.

W 1979 roku pisarz opublikował swoją czwartą powieść zatytułowaną Suttree. Wydanie tej książki było dla McCarthego ważnym wydarzeniem, gdyż historia w niej opowiedziana zaprzątała głowę autora przez ponad 20 lat. Dla wielu krytyków jest to najważniejsza pozycja w dorobku pisarza. Mimo to książka nie zdołała uchronić się przed negatywnymi recenzjami.

Kolejna powieść autora, Blood Meridian, została wydana w 1985 roku. Jest to książka pełna przemocy, opisująca masakry Indian na granicy Teksasu z Meksykiem w latach 1849-50. Zyskała jednak niewielką uwagę opinii publicznej. Moment ten jest często określany punktem, zwrotnym w karierze McCarthy’ego. Pisarz spotykał się ze sprzecznymi opiniami na temat swojej twórczości. Kilku krytyków preferowało jego ostatnie dokonania, dla których punktem wyjścia była książka Blood Meridian, natomiast pozostali uważali, że zbyt gwałtownie odcina się od swych pierwszych powieści.

Pierwszy tom Trylogii Pogranicza, został opublikowany w 1992 roku. Rącze konie (All the Pretty Horses) opowiadają o wyprawie w 1948 roku dwóch szesnastolatków do Meksyku, gdzie poznają okrucieństwo świata. W przeciwieństwie do wcześniejszych dokonań pisarza książka ta stała się prawdziwą wydawniczą sensacją, zbierając wiele przychylnych recenzji. Powieść została bestsellerem New York Timesa i zdobyła National Book Award. W końcu McCarthy osiągnął status cenionego pisarza, który wymykał mu się przez tyle lat.

W 1994 roku ukazał się drugi tom Trylogii Pogranicza. The Crossing jest powieścią, którą czyta się nie tylko umysłem, ale i sercem.

Trzeci tom Trylogii Pogranicza został wydany w 1998 roku. Książka Cities of the Plain nie została tak dobrze przyjęta jak dwie poprzednie.

W lipcu 2005 roku autor wydał powieść To nie jest kraj dla starych ludzi (No Country for Old Men). Na podstawie książki bracia Coen stworzyli film z Tommym Lee Jonesem w roli głównej.

Najnowszą książką McCarthy’ego jest Droga. Powieść ta jest połączeniem powieści drogi, powieści przygodowej oraz gotyckiego horroru. Krytyka literacka zalicza tę powieść do nurtu prozy amerykańskiego minimalizmu, w latach 80-tych nazywanego „brudnym realizmem”.