Jacek Rębacz

Jacek Rębacz o sobie:

Urodziłem się 28.09.1962 roku w Kraśniku. Uczyłem się i studiowałem prawo w Lublinie. Z moich doświadczeń zawodowych można by ułożyć kilka życiorysów. Odbywałem aplikację adwokacką, której nie zakończyłem (to aż cztery lata!). Prowadziłem sklep branży AGD, hurtownię napojów, jeździłem „na tranzyt”. Pracowałem jako przedstawiciel handlowy sprzedający chrupki, byłem dyrektorem w firmie rozprowadzającej gumę do żucia i lizaki, w funduszu emerytalnym, w hurtowni elektrotechnicznej, w fabryce okien PCV i w firmie ubezpieczeniowej. Zawód: „Dyrektor”, można by powtórzyć za starą komedią. Na szczycie regału w moim pokoju rdzewieją różne puchary i kurzą się złote dyplomy. W szczytowym okresie wykonywania pracy najemnej, pełniłem funkcję prezesa spółki produkującej tkaniny z wielkim służbowym samochodem i ponad 700 pracownikami. W wieku lat czterdziestu kilku postanowiłem porzucić wszelkie zajęcia mające charakter wyścigu szczurów i zająć się w Zakopanem wynajmowaniem pokoi dla turystów. Dzięki temu także, znalazłem
czas i ochotę, aby pisać. Zamiast psów, kotów lub akwariowych rybek, hoduję niezdrowe nałogi.

Po wydaniu książki p.t. Zakopane. Sezon na samobójców, otrzymywał od Czytelników gratulacje za odwagę przy ukazaniu spraw, o których wielu wie a wszyscy milczą, oraz rady, aby lepiej nie pokazywał się w Zakopanem, okraszone epitetami wśród których „bluźnierca” i „komunista” są najdelikatniejszymi.