Maria Kuncewiczowa

Z domu Szczepańska urodzona w Samarze (ZSRR), zmarła w Kazimierzu.

Studiowała literaturę francuską na uniwersytecie w Nancy, następnie filologię polską w Krakowie i Warszawie oraz śpiew w konserwatorium warszawskim i w Paryżu.

Debiutowała w 1918 r. w "Pro arte et studio". W 1937 roku otrzymała nagrodę literacką m. Warszawy, w 1938 Złoty Wawrzyn PAL.

Po wybuchu owjny w 1939 roku przedostała się do Paryża; w latach 1940-1945 mieszkała w Wielkiej Brytanii, prowadząc polski oddział Pen-Clubu. Od 1956 mieszkała w USA, gdzie wykładała literaturę polską w Chicago.

Ostatnie lata życia spędziła w Kazimierzu nad Wisłą. W 1966 roku otrzymała nagrodę W. Pietrzaka, w 1947 nagrodę państwową I stopnia.