Anna Achmatowa

Rosyjska poetka.

Większość życia spędziła w Petersburgu (Leningradzie) i jego okolicach (Komarowo), choć bywała i w innych metropoliach Europy, na przykład w Paryżu.

Debiutowała w 1912 tomem Wieczór. We wczesnej poezji wykreowała sensualistyczny świat przeżyć kobiety głęboko zakochanej, najczęściej porzuconej, zdradzonej i osamotnionej.

W młodości związana z akmeizmem (jej pierwszym mężem był jeden z twórców tego kierunku - N. Gumilow).

Skazana na milczenie poetka w dwudziestoleciu poświęciła się studiom literaturoznawczym, własne zaś wybory wierszy mogła publikować z rzadka od 1940 roku.

Również oznakom względnej "odwilży" zawdzięcza wyjazdy do Włoch po odbiór europejskiej nagrody Etna-Taormina i do Anglii, gdzie nadali jej tytuł honoris causa na uniwersytecie oksfordzkim.

Dopiero jednak w kilkanaście lat po jej śmierci opublikowany został pełen dorobek poetki.