Noah Gordon

Zanim w 1965 roku napisał swą pierwszą powieść pt. Rabin, która przez 26 tygodni utrzymywała się na prestiżowej liście bestsellerów New York Timesa , pracował jako dziennikarz i wydawca czasopism. Zajmował się głównie tematyką medyczną, przez wiele lat był również asystentem-wolontariuszem na oddziale chirurgii Szpitala Miejskiego w Bostonie, sanitariuszem pogotowia ratunkowego, pracował też w szpitalu dla umysłowo chorych.

Jego związki z medycyną, zainteresowania i fascynacje znalazły swój wyraz w trylogii o dziejach lekarskiej rodziny Cole'ów (Medicus, Szaman, Spadkobierczyni Medicusa), we współczesnej powieści Lekarze, a także w barwnych dziejach syna toledańskiego złotnika, bohatera książki Medicus z Saragossy. Powieści te przyniosły mu międzynarodową sławę i wiele nagród, m.in. nagrodę J. F. Coopera przyznawaną przez Stowarzyszenie Historyków Amerykańskich za wysoki poziom literacki fikcji historycznej, łączącej talent historyka z kunsztem pisarza.

Każda z jego powieści pozostawia w czytelniku jakiś ślad, każda bowiem ma specyficzny niepowtarzalny klimat. Wszystkie są bardzo ciepłe, głęboko humanistyczne, ich bohaterowie to ludzie różnych kultur, wyznań i narodowości, przeciwstawiający się fanatyzmowi i obskurantyzmowi, poszukujący miłości - kobiety, drugiego człowieka, ludzi... - i potrafiący ją dawać.

Autor w niebanalny sposób pisze o ludzkich dylematach i pragnieniach, o tolerancji i miłości w rozmaitych jej przejawach, kreując świat, który czytelnika wciąga bez reszty. Jego książki stały się bestsellerami Europy lat dziewięćdziesiątych XX wieku.