Mikołaj Gogol

Pisarz rosyjski, karierę literacką zaczął od zbioru opowiadań "Wieczory na futorze niedaleko Dikańki" (1831), w których przedstawił obyczaje, baśnie i wierzenia ludu ukraińskiego. Bardziej zróżnicowany tematycznie był drugi cykl nowel "Mirgorod" (1835), w którym znalazło się m.in. opowiadanie "Wij" - łączące obraz codzienności z tajemniczym światem upiorów i duchów.

W kolejnych utworach, zwanych "opowieściami petersburskimi" - "Nos" (1836), "Portret" (1837), "Płaszcz" (1842) - Gogol zaprezentował się już jako wybitny satyryk-realista, wyśmiewający rosyjski aparat biurokratyczny.
Talent tworzenia komicznych charakterów z powodzeniem sprawdził w komediach "Ożenek" (1835) i "Rewizor" (1836). Ostatnim znaczącym dziełem pisarza, w którym skrytykował największą nieprawość Rosji - handel ludźmi - była powieść "Martwe dusze" (1842).