Lawrence Durrell

Poeta, prozaik angielski. Urodził się w Indiach, studiował w Anglii, pracował w służbie dypomatycznej angielskiej w Grecji i Egipcie. Przez wiele lat mieszkał we Francji. Obserwacje poczynione w trakcie tych podróży posłużyły mu za tworzywo powieści, wierszy i książek podróżniczych.

Debiutował w 1938 powieścią The Black Book (Czarna księga), jednakże dopiero po dwudziestu niemal latach pracy literackiej osiągnął sukces. Zawdzięczał go cyklowi powieściowemu Kwartet aleksandryjski (The Alexandria Quartet), składającemu się z czterech części: Justyna (1957, Justine), Baltazar (1958, Balthazar), Mountolive (1958) i Clea (1960).

Akcja tych powieści rozgrywa się w Egipcie przed II wojną światową, w międzynarodowym środowisku plutokracji, dyplomatów i intelektualistów, a jej poszczególne części łączą w całość wspólni bohaterowie oraz koncepcja konstrukcyjna, zakładająca ukazanie tych samych wydarzeń i ludzi z różnych punktów widzenia, poprzez narracje różnych uczestników tych wypadków - w ostatnim czasie cyklu autor zrywa z "jednością czasu" i przedstawia portretowany krąg ludzki z perspektywy lat znacznie późniejszych niż opisywane zdarzenia.

Styl powieści Durrella, łączący umiejętność analizowania skomplikowanych uczuć z sugestywnością opisów bliskowschodniej scenerii pejzażowej i obyczajowej.

Durrell uprawiał także twórczość poetycką, wysoko w swoim czasie cenioną, dziś już nieco wyblakłą. Nie wniosła ona do rozwoju poezji światowej tak inspirującego wkładu, jak jego proza, niemniej jednak na uwagę zasługują także zbiory jak Private Country (1943, Osobista kraina), Cities, Plains and People (1946, Miasta, równiny i ludy) oraz The Tree of Idleness (1955, Drzewo ciemności); najcelniejsze utwory poetyckie zebrano w tom Selected Poems (1956, Wiersze wybrane).

Na język polski Kwartet aleksandryjski znakomicie przełożyła M. Skibniewska.