Jan Kott

Historyk literatury, krytyk literacki i teatralny, eseista.
Uczestnik kampanii wrześniowej 1939, przebywał do 1941 we Lwowie, następnie powrócił do Warszawy. Od 1943 członek Polskiej Partii Robotniczej. Od 1944 oficer AL i redaktor konspiracyjnego czasopisma "Młoda Demokracja". 1945-1948 współzałożyciel i redaktor lewicowego tygodnika "Kuźnica" (Łódź).
W 1948 współzałożyciel Instytutu Badań Literackich PAN. 1949-1952 profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, 1952-1969 - Uniwersytetu Warszawskiego. W 1957 wystąpił z PZPR. W 1965 otrzymał stypendium Fundacji Forda, 1966-1967 wykładowca uniwersytetu Yale, 1967-1968 uniwersytetu w Berkeley, 1968 w Louvain (Belgia).
Po wydarzeniach marcowych 1968 roku poprosił o azyl polityczny w USA. Od 1969 roku profesor nowojorskiego uniwersytetu stanowego w Stony Brook. Wykładał również na innych uczelniach amerykańskich i kanadyjskich. Członek honorowy Modern Language Association of America, członek prestiżowego Stowarzyszenia Phi Beta. Zmarł w swoim domu w Los Angeles.
Debiutował zbiorem wierszy Podwojony świat (1936). Szkice krytycznoliterackie, m.in.: Mitologia i realizm (1946), Po prostu. Szkice i zaczepki (1946), Szkoła klasyków (1949), Szkice. Postęp i głupstwo - tom 1. Publicystyka. Notatki z podróży 1945-1956, tom 2. Krytyka literacka. Wspomnienia 1945-1956 (1956).
Felietony i recenzje teatralne Jak wam się podoba (część 1 1955, część 2 1957, część 3 1962). Tłumaczone na wiele języków głośne Szkice o Szekspirze (1961).
Ponadto: Spektakel - Spektakel. Tendenzen des modernen Welttheaters (Monachium 1972), The Eating of the Gods. An Interpretation of Greek Tragedy (Nowy Jork 1973, wydanie krajowe Zjadanie bogów 1986), The Theatre of Essence (Evanston 1984). Eseje: Kamienny potok (Londyn 1986), Przyczynek do biografii (Londyn 1990). Pisma wybrane (tom 1-3, 1991).