Michaił Szołochow

Prozaik rosyjski.
Laureat Nagrody Nobla 1965.

Urodził się i wyrósł nad Donem, a jego twórczość związana jest z dziejami i życiem dońskich Kozaków.

W 1926 wydał Opowiadania znad Donu. W 1924 powrócił nad Don, od 1926 zamieszkał na stałe w stanicy Wieszeńskiej, gdzie rozpoczął pracę nad epopeją Cichy Don, która przyniosła mu światowy rozgłos. W 1932 powstał tom 1 powieści Zorany ugór.

W czasach II wojny światowej był korespondentem frontowym (w randze komisarza pułku), co znalazło odzwierciedlenie w opowiadaniach: Nauka nienawiści (1942) i Los człowieka (1957), wydanych w Polsce (1977) wspólnie z fragmentami nie ukończonej powieści Walczyli za ojczyznę (1943-1944).

Szołochow był aktywnym działaczem politycznym i kulturalnym - od 1937 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR, od 1939 członek AN ZSRR.