Zbigniew Brzeziński

Zbigniew Brzeziński był wybitnym politologiem i dyplomatą, czołowym sowietologiem. Uważano go za jednego z najbardizej wpływowych strategów polityki zagranicznej USA.

Zbigniew Brzeziński – działalność naukowa i polityczna

Zbigniew Brzeziński ma szlacheckie pochodzenie – jego rodzicami byli dyplomana Tadeusz Brzeziński i Leonia Roman. Polityk urodził w Warszawie. W 1938 roku jego ojciec został konsulem generalnym w Montrealu w Kanadzie i cała rodzina przeniosła się za ocean. Zbigniew Brzeziński ukończył tam Newman House School i St. Leon's High School. W 1945 roku rozpoczął studia na McGill University w Montrealu – 5 lat później uzyskał tytuł magistra z nauk politycznych i ekonomii. Jego praca dyplomowa dotyczyła sowieckiego nacjonalizmu. Następnie studiował na Uniwersytecie Harvarda w USA w Ośrodku Badań Rosyjskich i uzyskał tytuł doktora nauk politycznych. Pozostał na uniwersytecie jako wykładowca katedry nauki o państwie. Zajmował się badaniem m.in. narodowego komunizmu i sowietyzmu, formułując strategię pokojowego zaangażowania Stanów Zjednoczonych w stosunku do bloku wschodniego. Wynikiem jego tez była w latach 50. czasowa współpraca z Johnem F. Kennedym. Kontynuował ją w latach 60., angażując się w jego kampanię prezydencką.
W 1959 roku Zbigniew Brzeziński, mając już amerykańskie obywatelstwo, rozpoczął pracę na wydziale prawa i nauk politycznych Uniwersytetu Columbia. Od lat 70. był doradcą prezydenta Jimmy'ego Cartera, którego wspierał już w trakcie kampanii prezydenckiej. Forsował pokojową politykę détente, która miała zmierzać do łagodzenia napięcia między USA a ZSRR z jednoczesnym oczekiwaniem na upadek Związku. Szukał także możliwości wsparcia dla nierosyjskich narodów należących do ZSRR, wspierał Radio Wolna Europa i Radio Swoboda. W latach 70. razem z m.in. Davidem Rockefellerem współzałożył tzw. Komisję Trójstronną, czyli pozarządową organizację osób ze Stanów Zjednoczonych, Europy i Japonii, mającą na celu promocję współpracy między tymi obszarami. Szczególnie w latach 80. naciskał na przywódców Europy i papieża Jana Pawła II, by wypowiedzieli się w sprawie sytuacji Polski i nie dopuścili do interwencji ZSRR.

W 2008 roku poparł Baracka Obamę jako kandydata na prezydenta USA. Brzeziński popierał także pomysł budowy tarczy antyrakietowej w Polsce jako wzmocnienie sojuszu z USA.
Zbigniew Brzeziński zmarł w 2017 roku

Życie prywatne Zbigniewa Brzezińskiego

Żoną Zbigniewa Brzezińskiego była Emilie Benes, Amerykanka pochodząca z Czech i wnuczka Edvarda Beneša, prezydenta Czechosłowacji. Mieli troje dzieci, dwóch synów: Iana i Marka, oraz córkę Mikę.

Książki Zbigniewa Brzezińskiego

Zbigniew Brzeziński jest autorem wielu publikacji dotyczących geopolityki i stosunków międzynarodowych. Wydawał nie tylko stricte naukowe książki, ale także takie przeznaczone dla zwykłego czytelnika, który potrzebuje przystępnego sposobu opisania funkcjonowania międzynarodowej areny politycznej. Jedną z najbardziej znanych książek Brzezińskiego jest „Wielka szachownica”, której celem było przedstawienie całościowej geostrategii USA wobec Eurazji. Autor analizuje światowe stosunki ekonomiczne i polityczne z punktu widzenia Stanów Zjednoczonych. W książce „Wybór. Dominacja czy przywództwo” Zbigniew Brzeziński rozważa jaką strategię powinny przyjąć USA – dominowania politycznie nad całym światem czy też objęcia roli lidera, przywódcy dla innych narodów. Politolog wystawia bardzo surową ocenę rządowi George'a W. Busha, podkreślając postępującą po zamachach 11 września izolację kraju wobec innych państw. Inna publikacja „Plan gry: USA – ZSRR” dotyczy analizy przede wszystkim relacji Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego – Brzeziński przedstawia całą historię konfliktu i przygląda się ruchom geostrategicznym tych największych na świecie mocarstw.