Andrzej Szczeklik

Należy do najwybitniejszych polskich lekarzy i naukowców. W zawodzie kontynuuje tradycje rodzinne - jego ojciec, profesor Edward Szczeklik, znakomity internista, był twórcą " wielkiej szkoły". Dwaj stryjowie także byli lekarzami, jest nim brat Andrzeja - Jerzy, synowie również kultywują tradycje hipokratejskie.

W Krakowie ukończył średnią szkołę muzyczną, a w 1961 studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej. Po uzyskaniu dyplomu kontynuował naukę na uniwersytetach w USA i w Szwecji. Doktorat i habilitację otrzymał we Wrocławiu. Od 1972 objął kierownictwo krakowskiej Kliniki Akademii Medycznej. Na początku lat 90. został rektorem tej uczelni, a w 1993 doprowadził do powrotu wydziałów medycznych na Uniwersytet Jagielloński. Obecnie kieruje II Katedrą Chorób Wewnętrznych AM w Krakowie.

Równolegle z praktyką lekarską Andrzej Szczeklik prowadzi prace badawcze; jego zainteresowania skupiają się na chorobach serca i płuc. W 1975 przedstawił teorię tzw. astmy aspirynowej, która później została udowodniona i powszechnie przyjęta. Rok później z Ryszardem Gryglewskim, odkrywcą prostacykliny, po raz pierwszy eksperymentalnie wstrzyknął ten hormon Uemu i sobie ), opisał jego działanie i wprowadził do leczenia chorób tętnic. Od tego czasu prostacyklina i jej analogi na trwałe weszły do leczenia nadciśnienia płucnego, miażdżycy i choroby Blirgera.

W 1997 profesor Szczeklik otrzymał I nagrodę czasopisma "Lancet" za odkrycie podłoża genetycznego astmy oskrzelowej; Royal College of Physicians w Londynie przyznało mu honorowe członkostwo za odkrycie zaburzeń krzepnięcia krwi w chorobach serca. Wyróżniono go także wieloma prestiżowymi nagrodami, m.in. Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, im. Roberta Cooka oraz licznymi doktoratami honori causa. Profesor jest członkiem Papieskiej Akademii Nauk, PAU, PAN i wielu towarzystw naukowych w różnych krajach.

W 1998 - dzieląc ten tytuł z ks. Józefem Tischnerem - został Krakowianinem Roku.Wydał około 600 prac naukowych, w większości opublikowanych w czasopismach międzynarodowych, kilka monografii, m.in. Zawał serca (z E. Szczeklikiem, od IV wyd.), Sercu na ratunek (z R. Gryglewskim) i Prostacyclin (z R. Gryglewskim, J. McGriffem); jest współautorem i redaktorem wielu podręczników oraz opracowań z zakresu nauk medycznych.

Jego najnowsza książka - Katharsis. O uzdrawiającej mocy natury i sztuki - to zbiór esejów, w których autor przygląda się swemu zawodowi po wielu latach praktyki, przybliża medycynę jako działalność spowinowaconą ze sztuką wspólnym rodowodem - magią. Katharsis, ujawnia również inne pasje autora: muzyczną i poetycką. Obydwie służą w książce licznym odniesieniom do medycyny, do związku między lekarzem i pacjentem.

Doktor Andrzej Szczeklik - pisze Czesław Miłosz - jest lekarzem humanistą, i poeci oraz artyści wyczuwają w nim umysł nieco pokrewny, choć wsparty nieznaną im wiedzą.