Emil M. Cioran

Francuski eseista i autor aforyzmów, rumuńskiego pochodzenia.

Urodził się w Rumunii jako syn popa; ukończył studia filozoficzne w Bukareszcie. Był związany z grupą "Criterion", skupiającą młodych rumuńskich intelektualistów. W latach trzydziestych przebywał w Berlinie - deklarował się wtedy jako zwolennik faszyzmu. W 1937 roku wyjechał na stypendium do Paryża, gdzie pozostał na stałe. Wydał w języku francuskim kilkanaście tomów esejów i aforyzmów. Był laureatem wielu nagród literackich, które jednak odrzucał. Ciorana można określić jako enfant terrible eseistyki "filozofującej"; umiejscowiony przez krytykę w asystemowej tradycji Kierkegaarda i Nietzschego. Zasadniczym, właściwie jedynym, przedmiotem jego twórczości jest odkrywanie "drugiego dna": zafałszowań i niekonsekwencji w historii i kulturze, a także w psychologii i postępowaniu jednostki. Cioran jest mistrzem paradoksu, będącego w istocie siłą napędową jego szkiców, pisanych w pospiesznym, nerwowym rytmie, wycyzelowanym do perfekcji stylem.