Jerome David Salinger

Prozaik amerykański.
Absolwent Akademii Wojskowej, studiował także na dwóch uniwersytetach, ale żadnego nie ukończył. W czasie wojny brał udział w desancie normandzkim.
Osiadł w New Hampshire, prowadząc życie samotnika. Zniknął całkowicie z życia publicznego, udzielając tylko jednego wywiadu, w którym protestował przeciwko opublikowaniu bez jego zgody kilku opowiadań.
Jest autorem tylko jednej powieści, bardzo jednak głośnej - Buszującego w zbożu (1951), oraz trzech zbiorów opowiadań: Dziewięć opowiadań (1953), Franny i Zooey (1961), Wyżej podnieście strop, cieśle. Seymour: introdukcja (1963).
Mimo niewielkiego dorobku Salinger był w latach 50. najpopularniejszym autorem amerykańskim, głównie za sprawą Buszującego w zbożu. W powieści tej można odnaleźć wiele tradycyjnych wątków literatury amerykańskiej, takich jak: obrona niezależności jednostki, pochwała nonkonformizmu, ucieczka od zmaterializowanego świata, mit dziecięcej niewinności.