prostytucja

Eva Minge w swojej powieści "Gra w ludzi" zabiera nas do świata blichtru, płatnego seksu i grupowych orgii. To historia Anny, która wnika w strukturę międzynarodowej grupy bogatych mężczyzn szukających podniet i wykorzystujących naiwność młodych kobiet. Traktują je jak pionki w swojej grze, ale Anna doskonale zna jej zasady.

Szczery warszawski pamiętnikarz opowiadał, że w Warszawie doby międzywojnia dobrze znano "mężczyzn wynajmujących się za klientkami". Kręcili się oni na postojach taksówek i blisko mniej lub bardziej eleganckich lokali. Ponoć też "niektóre salony piękności utrzymywały kontakty z takimi jegomościami".

Pisarka na łamach "Newsweeka" oceniła film "Dziewczyny z Dubaju". Przy okazji oberwało się wszystkim feministkom wspierającym sexworking.

Najpierw "gruzinki" oferowały seks za pieniądze w gruzach miast, spotykając się z powszechnym potępieniem, potem "dolarowe dziewczyny" żyły życiem, którego wiele osób im zazdrościło – o historii prostytucji w PRL opowiada Anna Dobrowolska, autorka wydanej właśnie książki "Zawodowe dziewczyny. Prostytucja i praca seksualna w PRL".

"Zostawię uchylone drzwi. Będę czekał nagi z zasłoniętymi oczami. Masz od razu we mnie wejść. Po orgazmie weź pieniądze. 80 euro znajdziesz na nocnej szafce". To jeden z tysięcy scenariuszy, z którymi spotykają się escorci, męskie prostytutki. Facet czy kobieta – jest im obojętne.

Dokładnie wiadomo, ile było pokoi, łóżek, krzeseł, umywalek i kobiet w domach publicznych. Wiadomo, ile osób chorowało podczas wojny na kiłę, a ile na rzeżączkę. Nie wiadomo za to do dziś, kim były te kobiety wykorzystywane seksualnie podczas drugiej wojny światowej. I co się z nimi stało.

Dowody historyczne mówią wprost: gwałciciel, także pedofil, w II RP był bezkarny. Przepisy prawne broniły napastnika, w bagno prostytucji wciągano małe dzieci, kwitła kultura gwałtu. Zdaniem Kamila Janickiego, autora "Epoki milczenia", mimo upływu lat sytuacja pod wieloma względami nie zmienia się na lepsze.

”Nie spodziewałem się tak czystego ciała u zarobkującej na swych wdziękach kobiety” – stwierdził warszawski taksówkarz Marian Sękowski, po intymnej schadzce z prostytutką. Wiedział co mówi. Trafił na dziewczynę atrakcyjną i zadbaną, w kraju, w którym prostytutki z zasady były brzydkie, brudne, śmierdzące i przymierające głodem.