Przywołując chwilę z biednymi słowami w tle

Wywołującemu przemienienia

„słowo” jawi się gestem magicznym,

ostatnią staje się deską ratunku

potrzebującemu zbawienia,

zasłoną dymną bywa dla złoczyńcy,

hermeneucie źródłem musi być znaczenia,

libertyn gra nim bez reguł

w niemocy zmysłów spełnienia,

pretekstem jest inkwizytorom wolności

szukającym pewności uwolnienia,

dla Don Juana bywa uwodzenia narzędziem

w samotności usprawiedliwieniach,

kapłanowi Boga mowę naśladuje,

nim dandys chciałby ozdobić naturę,

hedoniście konieczne nie musi być wcale...

A co z nimi wszystkimi czyni poeta?...

Poezję z wielości jego postaci uprawia w zapale.