Piratki z Karaibów

Zoe Valdés pokazuje w książce piratów z niespotykanego punktu widzenia. Bohaterkami są dwie kobiety, postacie autentyczne: Irlandka Ann Bonny i Angielka Mary Read, które w męskim przebraniu zaciągają się na statek korsarski i przeżywają fascynujące przygody, by w końcu zasłynąć we wszystkich zakątkach oceanu. Powieść jest prawdziwym traktatem o piratach, nadzwyczajną podróżą po niespokojnych karaibskich wodach, a przy tym doskonale opisuje sytuację osiemnastowiecznych kobiet. Autorka często posługuje się humorem, używa dosadnego języka, miesza wyrażenia z różnych epok, żeby lepiej oddać atmosferę czy dynamizm sytuacji, tak że sylwetki głównych bohaterek i ich liczne, bardzo plastycznie opisane przygody zapadają głęboko w pamięć. Znajdziemy tam skomplikowane intrygi, skarby, bitwy morskie, osobowości łączące w sobie barbarzyństwo z wyrafinowaniem, podwójnych szpiegów, zdrajców, handlarzy niewolnikami, tchórzy, bohaterów i nikczemników. Są też wątki miłosne: dzikie namiętności, małżeństwa z rozsądku, pojedynki
i pełne erotyzmu tajemnice. Jedną z ciekawostek jest to, że Danielowi Defoe, który właśnie pisał Robinsona Crusoe, to Ann Bonny podpowiada, żeby nazwał jednego ze swych bohaterów Piętaszkiem.
Książka została uhonorowana prestiżową nagrodą Premio Fernando Lara w 2003 roku.