Każdy przyniósł, co miał najlepszego

Wybór opowiadań Mieczysława Abramowicza, których bohaterowie, ludzie z kulturowego i narodowego pogranicza, wędrują przez labirynt Historii XX wieku – od wojen światowych do współczesności. Autor, choć opisuje losy Polaków, Żydów i Niemców, lub po prostu gdańszczan, na tle wielkich wydarzeń tego zakątka Europy, skupia się na opowiedzeniu indywidualnych losów zwyczajnych ludzi, nieświadomych tego, że znaleźli się na zakręcie dziejów; nie kreśli zbiorowego portretu pokolenia. Ci prości ludzie – uczennica gimnazjum, kuśnierz, sprzedawca bożonarodzeniowych choinek – którzy potrafią kierować się dobrem drugiego człowieka, a nie nakazami ideologii, w chwilach próby zdobywają się na akty bezprzykładnego, choć często anonimowego heroizmu. Pomagając prześladowanym, broniąc przekonań za cenę życia bądź też szukając uczucia w czasach krwi i łez, chcą ocalić to, co ideologie mają w głębokiej pogardzie – współczucie, dumę i potrzebę zaufania.