Balthus
Balthus (Balthasar Klossowski de Rola) urodził się w 1908 roku w Paryżu. Zarówno jego ojciec, polski historyk sztuki, jak i matka, pochodząca z rodziny polsko-rosyjskiej, zajmowali się malarstwem. W 1914 roku, po wybuchu wojny, Kłossowscy przenieśli się najpierw do Niemiec, a potem do Szwajcarii. Oficjalnie Balthus zadebiutował już w 1921 roku cyklem czterdziestu rysowanych tuszem obrazków (które wykonał, mając osiem lat), przedstawiających przygody kotka Mitsou, zebranych w tomiku, który wydał i wstępem opatrzył Rainer Maria Rilke. W 1924 roku Balthus wrócił do Paryża, gdzie rozpoczął studia artystyczne. Jego pierwsza wystawa odbyła się w galerii Pierre w Paryżu w 1933 roku.
Malarstwo Balthusa, oryginalne i niepoddające się próbom klasyfikacji, należy do najbardziej frapujących zjawisk XX-wiecznej sztuki. Twórca zachowuje realizm godny Couberta, lecz malowane przez niego wnętrza i pejzaże miejskie bliskie są surrealizmowi. Częstym motywem jego dzieł są koty i młode dziewczęta. Oprócz obrazów Balthus tworzył także ilustracje książkowe (m.in. do Wichrowych wzgórz) oraz scenografie teatralne. W latach 1961-1977 przebywał w Rzymie, pełniąc funkcję dyrektora Akademii Francuskiej.
W 1977 roku, wraz z żoną Setsuko, osiedlił się w Rossinière w willi Grand Chalet w szwajcarskim kantonie Vaud. Wspaniała rustykalna posiadłość, której artysta przywrócił dawny wygląd, stała się jego "pustelnią", gdzie żył i tworzył, otoczony nimbem tajemnicy.
Zmarł w 2001 roku, kilka dni przed swoimi 93. urodzinami.
Bibliografia |
Podziel się opinią
Komentarze