Conan i podziemie niewoli

Jeszcze chwila i doszłoby do starcia. Jednak właśnie wtedy z krzaków z trzaskiem i krzykiem, popędzając swego rumaka, wypadł rozjuszony Cymmerianin i zastąpił drogę oddziałowi Ferndina. Niczym czarna błyskawica przemknął przed szykującymi się już do ucieczki wiejskimi wojownikami, wysoko uniósł nad głową szeroki miecz i jednym ciosem przerąbał kilka kopii. Mur jeźdźców drgnął, a Conan, korzystając z zamieszania, natychmiast uczynił wyłom w szeregach wroga.