Bez tchu

Bohaterem powieści jest emigrant, wygnaniec, który, chcąc zapomnieć o przeszłości, poddaje się iluzji życia w zapomnieniu. Wiedzie w miarę dostatnią, uporządkowaną egzystencję na Zachodzie, do niej redukując swoje życiowe potrzeby.

Płaci za to wewnętrzną samotnością i ciągłym bolesnym powracaniem do przeszłości. Wciąż wraca świadomość dramatycznego zerwania ciągłości losu i poczucie bezsensowności.

Wspomnienia atakują nieoczekiwanie, wywołane przypadkowym spotkaniem z dziewczyną, przyjazdem kogoś z kraju, listem, ulotnym doznaniem jakiejś przyjemności, miłostką, zapachem kobiecej skóry.

Ich wielka zmysłowa i emocjonalna intensywność wdziera się w świat emigracyjnej wegetacji, burząc złudzenie wartości i sensu własnych wyborów i odsłaniając piekło gorzkiego rozrachunku z rzeczywistością porzuconego kraju.